ప్రషాన్త మెన జేవితమ్ లొ కి ఒక పిల్ల్ గాలి వఛిన్ది
పిల్ల గలె కదా అని వధిలెస్తె అధి మెల్ల మెల్ల గా తుఫాను లా మారిన్ధి
సరె అని తుఫాను కి ఎధిరెల్లి నిల్ఛునా
ధాని తత్వమ్ అర్ధమ్ఛెసు కొని ధాని లొ నన్ను నెను నిలధొక్కు కున్నా,
అన్త లొనె అధి రూపు మార్ఛిన్ధి, చల్ల ని వెన్నెనల గలి గా మరిన్ధి, నెను మైమరఛి పొయా
న‌న్ను నెను మ‌ర‌ఛి పొయా....!
అప్పుదె అధి న‌న్ను మొస‌గిన్ఛిన్ది....!
వ‌దా గ‌లి లా మ‌రిన్ధి, వెది సెగ‌లు క‌క్కిన్ధి...మన్త పుత్తిన్ఛిన్ధి!
అధి కుదా ఒర్ఛుకొని, త‌త్తుకొని నిల‌బ‌దాల‌ను కొని ఒర్పు గావున్నా...!
కాని అప్పుదు కుదా అధి న‌న్ను మొస‌గిన్ఛిన్ది!
అస‌లు గాలి లెకున్దా ఉక్కిరి బిక్కిరి ఛెసిన్ధి .......ప్రాన‌మ్ తేసిన‌న్త‌ ప‌ని ఛెసిన్ధి !

కనిపిన్ఛనన్త ధూరమ్ వెల్లి పొయిన్ది !క‌ను మ‌రుగు అయిపొయిన్ధి.....!